Raport szczęścia, czyli gdzie ludzie są ufni i pogodni

Chcemy mieć, czy wolimy być?

Tymczasem w roku 2023 aż 91% Chińczyków twierdzi, że jest szczęśliwych, podczas gdy tylko 76% Amerykanów i 67% Niemców mówi to samo! Jak to możliwe? Odpowiedź znajdujemy w światowych badaniach IPSOS. Kiedy ludzie zostali zapytani o wymienienie kluczowych czynników szczęścia, „wolność słowa” zajmuje 12. miejsce a „demokracja” w ogóle się nie pojawia.

To jest fundamentalna wada amerykańskiej ideologii politycznej. Zachodnie elity próbują sprzedawać nam niewłaściwe produkty. To, czego ludzie chcą dzisiaj, jest tym, czego zawsze chcieli od tysięcy lat:

• żyć w zdrowiu psychicznym i fizycznym, 
• żyć w dobrych stosunkach z partnerem
• mieć sens i cel w życiu, 
• mieć dobrą i sensowną pracę,
• być kochanym, 
• mieć dobre warunki życia, 
• mieć dobrą perspektywę na przyszłość i bezpieczeństwo finansowe.

Tymczasem codziennie, gdzieś na świecie giną ludzie, ponieważ ktoś uważa, że oni powinni żyć inaczej, demokratyczniej, z wolnością słowa i religii.

Polska jest dobrym przykładem. W 1990 roku kraj odzyskał całkowitą Wolność i Demokrację. Ale to właśnie wtedy miliony Polaków ze swojego kraju uciekło. Dlaczego? Dla kasy! Dla lepszego życia. Żadnego z nich nie interesowało czy Holandia, Włochy, Hiszpania mają wystarczającą wolność słowa, wyznania i demokracji. Jedyne co ich interesowało to jaka jest tam stawka godzinowa w euro. Praca i dobrobyt jest najważniejszym powodem, dla którego ludzie przyjeżdżają i zamieszkują w Holandii. Zwłaszcza dla imigrantów z innych krajów Unii (Czytaj: Polski, Rumunii i Bułgarii) którzy nie potrzebują od 2006 r. pozwolenia na pracę. Jak długo ci migranci zarobkowi pozostają w Holandii? - zastanawiają się ciągle Holendrzy, choć już powinni wiedzieć, że nie wyjadą z Holandii nigdy.

Historia szczęścia narodów

W poprzednich latach publikowano Raport Szczęścia z corocznych badań ONZ z którego wynikało, że Holendrzy należą do czołówki najszczęśliwszych narodów w świecie a Polacy za nieszczęśliwych. Jeśli wierzyć ankietom, Holendrzy są nadal bardzo zadowolonym z siebie narodem. W roku 2008 około 63% Holendrów na pytanie „czy jesteś szczęśliwy?” odpowiadało pozytywnie. Aż 56% Holendrów czuje się „bardzo szczęśliwymi”. Gdy w roku 1983 szczęśliwym czuło się tylko 44% społeczeństwa Niderlandów. W roku 2017 już 88% Holendrów jest szczęśliwych i zadowolonych ze swojego życia.

Podobny wzrost odpowiedzi pozytywnych dano na pytanie „czy ludziom można ufać?” Poczucie szczęścia i zaufania do bliźniego wzrosło w minione 35 lat o około 33%. Holendrzy mają względnie duże zaufanie do innych, do swego otoczenia, ale także, mimo standardowego narzekania (ned.: mopperen) mają zaufanie także do swoich polityków. Można tylko spekulować jakie są powody tak pozytywnych wyników badań dobrego samopoczucia.

Pozytywizm wbudowany w charakter

Czy to charakter narodu odpowiadającego z przyzwyczajenia pozytywnie, czy standardowa obłuda? Czy może po prostu oni są szczęśliwsi od nas? Od nas; Słowian - melancholików, fatalistów i urodzonych pesymistów? W międzynarodowych badaniach porównawczych Polacy zawsze wypadają na smutasów, gdzieś na końcu tabeli w sąsiedztwie Rosjan i Ukraińców. Nasz charakter nie pozwala nam powiedzieć, że jesteśmy szczęśliwi. Zawsze wskazujemy palcem na inne narody które naszym zdaniem są szczęśliwsze czyli w założenie zamożniejsze. 

Przy tym mała dygresja; od lat najszczęśliwszymi ludźmi na świecie mienią się narody Skandynawskie oraz Holandia, natomiast Polacy do szczęśliwych nie należą  (ok. 40. miejsca), nie mówiąc już o nieszczęśliwych Węgrach (62), Rosjanach i generalnie wszystkich narodach byłego Bloku Wschodniego (uderzającym jest, że w 2019 roku istnieje nadal wiele podobieństw w krajach "Byłego Bloku Wschodniego"). Grecy i Turcy (to są "Śródziemnomorscy Polacy") są europejskimi rekordzistami niezadowolenia z życia gdy  tymczasem właśnie wśród Greków i Turków brak samobójców. Pod pociąg znacznie chętniej rzucają się Belgowie, Francuzi i Skandynawowie. Czyżby ludzie nie byli szczerzy w ankietach?

Zaufanie do ludzi i instytucji

Z danych biura statystycznego za 2017 rok wynika, że Holendrzy mają największe zaufanie do policji a najmniejsze do kościoła.