Ferdinand Bol
Ferdinand Bol (1616-1680) urodził się w Dordrechcie gdzie zaczął malować i w wieku ok. 19 lat przeniósł się do Amsterdamu ucząc się sztuki w pracowni Rembrandta. Resztę życia spędził w Amsterdamie.
Gerard Dou (1613-1675), Govert Flinck (1615-1660), Ferdinand Bol (1616-1680) oraz Carel Fabritius (1622-1654) byli najlepszymi uczniami Rembrandta. Po zakończeniu nauki Bol kontynuował pracę jako asystent w pracowni Rembrandta, między innymi pomagając w szkoleniu nowych malarzy.
Ferdinand Bol podążał początkowo za stylem swojego mistrza Rembrandta, ale później jego prace nabrały bardziej barokowego charakteru. Malował zróżnicowaną tematykę, podobnie jak Rembrandt tworzył portrety, sceny biblijne i historyczne. Jego najbardziej znanym obrazem jest portret Elisabeth Bas (1642), wystawiony w Rijksmuseum.
Od 1650 roku malarz zaczął odnosić sukces i można go zaliczyć do najbardziej utytułowanych malarzy portretowych baroku. Jego styl zmieniał się stopniowo, stawał się bardziej elegancki i kolorowy. Wśród jego częstych klientów była bogata Admiralicja i rada miasta Amsterdam. Znany jest jego portret wiceadmirała Michiela de Ruytera z 1667 roku, który namalował w imieniu holenderskiej admiralicji, z powodu zwycięstwa De Ruytera nad angielską flotą w 1666 roku. Obraz ten znajduje się w Muzeum Morskim w Amsterdamie. Kolejnym arcydziełem jego ręki jest portrety trzech regentek domu trędowatych w Amsterdamie z 1668 r., który należy do kolekcji Rijksmuseum w Amsterdamie.
W 1669 r. Ferdinand Bol ożenił się po raz drugi z niezwykle zamożną mieszczanką, zamieszkał w prominentnej kamienicy Amsterdamu i zaprzestał działalności artystycznej.