Niewolniczy charakter Polaków

Za czasów PRL-u, szczególnie od roku 1970 sporo ładnych polskich dziewczyn zakochiwało się gwałtownie i spontanicznie w każdym cudzoziemcu który ten kraj odwiedził. Dużo tych cudzoziemców nie było, paru w Warszawie, Poznaniu, może jeszcze trochę marynarzy w Gdańsku. Nawet Arab był dobry, aby tylko wyrwać się z Polski. Tą bezgraniczną naiwność i mit zachodniego dobrobytu niejedna głupia gęś przepłaciła drogo. 

• - Spotkaliśmy się przypadkowo i się w nim zakochałam - to częsta opowieść Polki zamężnej z cudzoziemcem. Większość z nich gwałtownie się rozczarowuje. Okazuje się, że on w każdym calu jest jej obcy. Obcy jak z innej planety. Jednak zachodzi w ciążę i już nie ma odwrotu. Spędza resztę życia z obcym człowiekiem z którym nie ma wspólnego języka, kultury, mentalności, historii i przyszłości. Ma tylko wspólne dzieci i adres. Ona liczy tylko dni kiedy będzie się mogła wyrwać do Polski. Zycie w niewoli.