Holenderscy kupcy i odkrywcy

Holenderscy kupcy przemierzali cały świat w poszukiwaniu nowych rynków handlowych. Przy okazji odkrywali nowe lądy, nowe kontynenty, nowe szlaki morskie i wypełniali wielu białych plam na mapie świata. Głównym bodźcem eksploracji była zawsze chęć zysku.

Barentsz
Śmierć Barentsza, 20 czerwca 1597, na Nowej Ziemi na Oceanie Arktycznym.

XVI i XVII wiek były wielką epoką zromantyzowanych żeglarzy i odkrywców. Jednak w tamtych czasach żeglarze czy marynarze mieli bardzo kiepską reputację wśród "szczurów lądowych". Na morze szły tylko dwie grupy ludzi: ci, którzy stracili grunt pod nogami i nie mieli nic do stracenia lub leżeli w rynsztoku oraz grupa poszukiwaczy przygód, awanturników chcących szybko zarobić. To im zawdzięczamy ten podział świata, jaki mamy nadal.

Morze Barentsa

1594 Willem Barents (ned. Barentsz) wypłynął z Holandii w roku 1594 z zamiarem znalezienia nowej, krótszej drogi na Daleki Wschód opływając kontynent azjatycki od północy. Barents w trzy lata pod rząd robił wyprawy arktyczne ale niestety za każdym razem zwały lodu uniemożliwiały opłynięcie Azji, dotarł najdalej do Morza Karskiego. Niejako "po drodze" odkrył i naniósł na mapy Wyspę Niedźwiedzię, Spitsbergen a także opisał praktycznie nie znaną na Zachodzie Nową Ziemię gdzie też w trzeciej ekspedycji załoga zmuszona była przezimować budując prowizoryczny dom. Po drodze także pohandlował trochę z miejscowymi Samojedami u ujścia rzeki Peczory i zauważył ogromne ilości wielorybów w, jego imieniem nazwanym, Morzu Barentsa i całym Oceanie Arktycznym. Odkrycie wielorybów tak stosunkowo niedaleko od domu zapoczątkowało holenderskie wielorobnictwo na przemysłową skalę w tym regionie.

  • Oficjalnie przyjmuje się, że portugalski żeglarz-odkrywca Ferdynand Magellan jako pierwszy opłynął Ziemię w roku 1520, chociaż niezupełnie, bo w trakcie ekspedycji zginął w walce z tubylcami w Malezji próbując ich gorliwie nawrócić na prawdziwą wiarę. Po trzyletnim niebezpiecznym rejsie. Z jego armady 5 żaglowców do Hiszpanii dotarła zaledwie jedna karawela po trzyletnim rejsie.
Van Noort opłynął świat
Strona tytułowa "Opisu podróży wokół Ziemi" (Beschryvinghe van de Voyagie om den geheelen Werelt Cloot) Oliviera van Noort z 1601 r.

Dookoła świata

1598 Olivier van Noort był pierwszym Holendrem który opłynął świat. Nie zrobił tego dla przyjemności, jedynie z potrzeby znalezienia innej drogi handlowej do Indii jako, że Holandia prowadziła wówczas wojnę z Hiszpanami i Portugalczykami więc powszechnie znana trasa wokół Przylądka Dobrej Nadziei była ryzykowna - pełno tam było wrogów. Van Noort zorganizował więc ekspedycje płynąć dwoma żaglowcami na zachód w roku 1598. Ekspedycja nie szła gładko. Już na początku rejsu zdezerterowało siedmiu marynarzy w szalupach z powodu aroganckiego zachowania wice-admirała. Na wyspie pod Gabonem starli się z wrogimi Portugalczykami i po nabraniu świeżej wody przemierzyli ocean do Rio de Janeiro gdzie także pobili się z Portugalczykami i po roku żeglowania i gwałtownym sztormie wylądowali na skalistej wysepce gdzie jako prowiant mogli nałapać tylko mew. Na wysepce przy brazylijskim wybrzeżu "padł" im jeden żaglowiec ale na szczęście wyspa obfitowała w owoce co uwolniło załogę od szkorbutu. W innym miejscu zginęło trzech marynarzy w bitwie z tubylcami. W Cieśninie Magellana trafili na wielki sztorm i tam też zostawili na lądzie, za karę, wrednego wice-admirała. Gdy wreszcie wypłynęli na Ocean Spokojny z początkowo 248 osób liczącej załogi zostało 147. Po potyczkach z Hiszpanami dotarli do Limy dwa lata po rozpoczęciu ekspedycji. Dotarli do Filipin ale tam w kolejnym sztormie stracili maszty i żagle. Po kolejnym starciu z Hiszpanami stracili żaglowiec, na szczęście po drodze dokooptował do nich inny holenderski statek, więc się mogli przesiąść i popłynęli na Borneo. Już bez większych przygód opłynęli Afrykę i równo po trzech latach van Noort powrócił do Rotterdamu, skąd wyruszył.

odkrycie Australii
Replika żaglowca "Duyfken" którym Willem Jansz eksplorował nieznane obszary mórz między Jawą, Borneo, Gwineą i Austrialią.

Nowa Zelandia

1605 Willem Jansz (lub Janszoon) w służbie kompanii handlowej VOC przebywając w mieście Banten na Jawie. Od swego pracodawcy otrzymał zadanie ekspedycji na południe w poszukiwaniu złota i nieznanego Południowego Lądu. Jansz wyruszył w roku 1605 i trafił na nieznany ląd nazywając go Nieu Zelandt. To było pierwsze zetknięcie się Europejczyka z Australią w okolicach półwyspu Jork. Nazwa Nowa Zelandia się nie przyjęła więc użył jej później Tasman do nazwania tak innego lądu.

Rzeka Hudson
Henry Hudson - odkrywca rzeki nazwanej jego nazwiskiem i jego pierwsze spotkania z Indianami na wyspie Manhattan.

Nowy Amsterdam

1609 Henry Hudson choć był Anglikiem to pływał w holenderskiej flocie kompanii VOC i w jednej z ekspedycji próbował śladami Barentsza odnaleźć jednak północna drogę do Azji. Hudson wyruszył w roku 1609 z Amsterdamu. Dopłynął jedynie do Nowej Ziemi gdzie masy lody uniemożliwiły dalszą drogę po czym zawrócił i skierował się na zachód w nadziej znalezienia północnej drogi morskiej ponad Ameryką Północną. Hudson zbadał wybrzeża Nowej Szkocji i wpłynął w rzekę nazwaną później jego imieniem w nadziej znalezienia przejścia na Pacyfik. Dwadzieścia lat później wokół ujścia rzeki Hudson zaczęli osiedlać się Holendrzy nazywając ten kraj Nowa Niderlandia i miasto na Manhattanie Nowy Amsterdam.

Przylądek Hoorn
Kapitan Schouten, na cześć swojego miasta, nazwał przesmyk z Atlantyku na Ocean Spokojny Przylądek Hoorn.

Przylądek Hoorn

1616 Willem Cornelisz Schouten, kapitan z miasta Hoorn (na północ od Amsterdamu) jako pierwszy odkrył w roku 1616 drogę morską na Ocean Spokojny pod najbardziej południowym punktem Ameryki, pod cieśniną Magellana. Przylądek ten nazwał Przylądek Horn (Kaap Hoorn) od miasta z którego żeglarz pochodził. Schouten dopłynął do Indonezji i następnie wrócił do Holandii opływając Afrykę pod Przylądkiem Dobrej Nadziei. Tym samym kapitan Schouten był drugim Holendrem na świecie który opłynął świat. Przed nim, w roku 1598 podróży dookoła świata dokonał inny holenderski odkrywca Olivier van Noort.

trasa odkryć Tasmana
Mapa lądów odkrytych przez Alberta Tasmana.

Tasmania

1622 Abel Tasman w służbie holenderskiej kompani handlowej VOC otrzymał zadanie rozpoznania jeszcze zupełnie nieznanych Europejczykom obszarów na południe od Indonezji (kolonii holenderskiej). Albert Tasman w dwóch ekspedycjach w latach 1642-1644 wyruszył z miasta Batavia (dzisiejsza Dżakarta) i odkrył Australię (a przynajmniej jej północne wybrzeże), Nową Zelandię i Tasmanię. Australia otrzymała nazwę Hollandia Nova. Do dzisiaj wiele nazw geograficznych w Północnym Terytorium (Darwin) nosi holenderskie nazwy.

10 października 1659 w Batawii (obecnie Djakarta) zmarł żeglarz Abel Tasman, urodzony w małej wiosce Lutjegast w prowincji Groningen. Tasman zasłynął z naniesienia na mapę świata (części) Australii, Nowej Zelandii, Wysp Fidżi i Tasmanii, która to wyspa została nazwana jego imieniem. Był pierwszym Europejczykiem, który opłynął cały kontynent australijski. Po powrocie do bazy w Batawii Tasman złożył raport VOC w którym ocenił Nową Holandię (tak nazywał się ten kontynent do 1817 r., obecnie Australia) za bezwartościową dla interesów VOC. Dopiero grubo sto lat później Australią zainteresowali się Anglicy i rozpoczęli jej kolonizację od 1788 roku.

Australia

1696 Willem de Vlamingh wybrał się ku wschodnim wybrzeżom Australii, której mapa nadal nie była kompletna i zbadane wybrzeża zwano się Nową Holandią. Zleceniem kompanii handlowej VOC było zbadanie wybrzeża, jego możliwości cumowania żaglowców, potencjału ekonomicznego a także przywiezienie paru tubylców dla ciekawości. Vlamingh odkrył i nakreślił na mapie wybrzeże w pobliżu ujścia rzeki w dzisiejszym Perth, pobliską wyspę którą od dziwacznych tamtejszych torbaczy nazwał szczurzym gniazdem (Rottnest). Tam też odkrył czarne łabędzie - do tej pory znane były jedynie białe. Odkrywca nie znalazł w Australii nic na tyle interesującego aby kraj ten miał jakąkolwiek wartość dla Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskej (VOC) - ląd miał mało bogactw naturalnych i był niedostępny. Z zalecenia żeglarza VOC zaprzestało dalszego eksplorowania Australii.

odkrycie wysp wielkanocnych
Jacob Roggeveen przypadkowo odkrył Wyspy Wielkanocne.

Wyspy Wielkanocne

1721 Jacob Roggeveen także z polecenia VOC wyruszył z Texel w poszukiwaniu Południowego Lądu (Terra Australis) - czyli mitycznego kontynentu którego istnienie od dawna podejrzewano ale ciągle nie był "odkryty". Po drodze za to, w niedzielę wielkanocną 5 kwietnia 1722 odkrył Roggeveen Wyspy Wielkanocne a do Australii nie dotarł.

  • Współcześnie w Holandii nadal mówi się o "mentalności VOC" jako przykładzie kupieckiego ducha tego narodu oraz holenderskiej przedsiębiorczości, inicjatywy i ciekawości świata która nie zna granic.

Przeczytaj więcej